Als je langere tijd over één onderwerp schrijft krijgt dat soms iets cyclisch. Met andere woorden: na een bepaalde tijd komt een onderwerp dat je al eens eerder bij de kop hebt gehad onvermijdelijk terug.
Neem nu bijvoorbeeld het politiebureau. Tot 2015 hadden we er één op de Wallen. Weliswaar zat dat al lang niet meer op de Warmoesstraat, maar een beetje achteraf in de Beursstraat, maar er was in elk geval een politiebureau in de buurt.
Al ruim voor 2015 was bekend dat het zou verdwijnen en werkelijk iedereen riep dat dat geen goeie zaak was, de Wallen zonder politiebureau. Niet alleen de bewoners en ondernemers in dit gebied waren die mening toegedaan, ook de politie zelf vond het geen goed idee. Ik schreef er eerder over in onder andere Uitkijkpost nummer 5 en Uitkijkpost 170.
Enfin, nu wordt aangekondigd dat er een wijksteunpunt komt. Nee, beslist geen politiebureau, je kunt er dus geen aangifte gaan doen, want daarvoor ontbreken de agenten. In het wijksteunpunt zal wel de wijkagent vaak aanwezig zijn en Handhaving. Het nieuwe steunpunt zal worden gevestigd in houthandel Schmidt op de Oudezijds Achterburgwal. Die stopt ermee en de gemeente huurt de ruimte die vrijkomt om er het steunpunt te vestigen.
Deze maatregel wordt aangekondigd nadat in december al duidelijk was geworden dat het zogenaamde Binnenstad Offensief, extra agenten voor de uitgaansgebieden waaronder de Wallen, zou komen te vervallen. Minder agenten in de buurt dus. Zie Uitkijkpost 185. Dat Binnenstad Offensief was gestart in december 2016 met als doel: het terugdringen van de overlast en de criminaliteit. Is het doel nu na ruim drie jaar bereikt en is dat de reden het aantal agenten te verminderen? Geenszins.
Efficiencyslagje
Wat hebben het nieuwe steunpunt en het stoppen van het Binnenstad Offensief met elkaar gemeen? In beide gevallen wordt het aloude argument gehanteerd dat er nu eenmaal een tekort aan politiemensen is. Het klassieke verhaal dus. Het probleem is alleen dat het zo verdraaid moeilijk te controleren is of er nu te weinig, genoeg of te veel politie is. Wie heeft daar nog enig zicht op?
Daarom was ik wel blij met een artikel in dagblad Trouw in december dit jaar, (ook aangehaald in Uitkijkpost 185) waarin onder andere stond dat Nederland nog nooit zoveel politieagenten heeft gehad als nu: meer dan 51 duizend plus tienduizend burgerpersoneelsleden. Ook is er een recordbedrag voor politie uitgetrokken namelijk 6,3 miljard. En, zo concludeert de schrijver ’toch lukt het klaarblijkelijk niet om de basispolitietaken te organiseren.’ En dat terwijl de Nederlandse politie sinds de jaren 90 bijna is verdubbeld.
Ook een vergelijking met het buitenland valt niet gunstig uit voor Nederland. Terwijl ze er in België in slagen vijftig procent van de politie op straat te krijgen, lukt dat in ons land maar bij 38 procent. Natuurlijk, zo besluit het artikel, zijn er nieuwe werkterreinen voor de politie bijgekomen zoals cybercriminaliteit, maar anderzijds zijn er ook taken weggevallen die zijn overgenomen door bijvoorbeeld de bijzondere opsporingsambtenaren, de boa’s.
Kortom, het blijft een onduidelijk gescharrel met die politiecijfers en voorlopig geloof ik niks meer van die tekorten. En zolang ik nog altijd agenten met twee vinger zie typen denk ik dat er her en der ook nog wel eens een efficiencyslagje kan worden gemaakt.
Jawel, ik weet het, ik schreef het eerder. Zo gaat dat soms bij Uitkijkpost de Wallen.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland. Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen.