Januari is nog altijd de stilste maand op de Wallen, maar het is al lang niet meer zo rustig als vroeger. De enige activiteit wordt in deze maand veroorzaakt door de politieke partijen, want ja, er zijn verkiezingen op komst hè.
Januari is de stille maand. Of misschien moet ik zeggen: januari was de stille maand, want stille maanden zijn er eigenlijk niet meer op de Wallen. Maar januari is en blijft nog altijd wel de stilste maand.
Er zijn minder mensen op straat dan in alle andere maanden van het jaar, maar het echte verschil tussen toeristenseizoen en niet-toeristenseizoen wordt steeds vager. Vroeger was het duidelijk: in de vakantieperiodes was het druk; daarbuiten een stuk rustiger. En in de herfst en winter had je als buurtbewoner het gevoel dat de buurt weer even van jou was. Dat gevoel is volledig verdwenen: de buurt is nooit meer van de buurtbewoners.
Zelfs niet met Kerst. Tien, vijftien jaar geleden waren alle kroegen en eetgelegenheden tijdens de kerstdagen dicht. Nog niet eens zo gek lang geleden was in elk geval eerste kerstdag nog heilig. Nu is daar geen sprake meer van: vrijwel alles is gewoon open.
De komende jaren zal het niet beter worden, zoveel is wel duidelijk. De verwachting is dat het aantal toeristen dat Nederland bezoekt, en met name Amsterdam, opnieuw zal toenemen. Waar al die mensen zullen moeten lopen op een mooie zomeravond in vakantietijd wordt steeds meer een nijpend probleem. Moeten er stegen worden afgesloten? Maar waar moet de meute dan heen? Is eenrichtingsverkeer de oplossing? En hoe regel je dat dan?
Kaas
Ook de buurtactiviteiten staan op een laag pitje. De eerste buurtkrant verschijnt pas weer ergens rond 1 april. Bijeenkomsten van gemeentewege zijn er niet deze maand. Ja, wat nieuwjaarsborrels.
De enige reuring komt op dit moment van de politieke partijen. Er komen verkiezingen aan en dan zijn wij kiezers, opeens weer erg interessant. Dus zijn er debatten en bijeenkomsten en twittert stadsdeelvoorzitter Boudewijn Oranje triomfantelijk: ‘De uitspraak van de rechter over de Cheese Company is geweldig. Kajsa Ollengren komt alle eer toe. Zij maakte haast met de nieuwe regeling.’
Voor de duidelijkheid: de kaaswinkel op het Damrak moet sluiten omdat het sinds 6 oktober verboden is nieuwe toeristenwinkels te openen en de kaaswinkel was net te laat.
Ik kan het niet helpen maar ik ga Oranje op de foto van zijn twitteraccount steeds meer zien als wethouder Hekking uit Juinen, dat pedante kereltje dat zich voortdurend voor de burgemeester posteert en dat zo schitterend werd verbeeld door Kees van Kooten. Misschien is Oranje wel op zoek naar een nieuw baantje bij Kajsa, wie zal het zeggen.
Wat hij bij dit grandioze succes – één winkel dicht – vergeet te vermelden is dat de stop op toeristenwinkels natuurlijk wel een beetje laat is gekomen en er inmiddels al tientallen van dit soort rotzooiwinkels zijn in de oude binnenstad. Kortom, weinig reden tot groot gejuich meneer Oranje.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.