Vrijdag 14 januari liep de totale lockdown af en onmiddellijk was het een stuk drukker op de Wallen. O nee, zaterdag was het nog lang niet zoals voor het begin van de pandemie, maar er was een heel klein beetje reuring.
De eerste taxi’s stonden alweer met draaiende motor te wachten op klandizie en niet alleen op de Oude Brugsteeg maar ook op de hoek van de Oudezijds Voorburgwal en het Oudekerksplein. De kersverse bezoekers sjouwden met tassen van de Bijenkorf en ook het bierdrinken was weer van start gegaan. Her en der bewogen zich mannen alleen of in plukjes langs de gracht, soms nogal luidruchtig, meestal vooral bedeesd.
Dat nieuwe publiek was natuurlijk vooral te danken aan de dames die weer ten tonele verschenen, want verder is hier niks veranderd. Alle cafés zijn nog steeds potdicht op een enkele na die Glühwein of warme choco verkoopt aan de de deur. Maar dat zet amper zoden aan de dijk in omzet-technische zin, heb ik al wel begrepen.
Verder mochten nu ook de zogenaamd niet-essentiële winkels hun deuren tot vijf uur openen en dat zal voornamelijk op de Zeedijk een beetje verschil hebben gemaakt, want verder zijn dit soort winkels in de buurt dun gezaaid. Per slot mochten alle zogenaamde essentiële winkels zoals jamin, Nutellashops en andere smultenten wel open – en daar zijn er hier heel wel veel van.
Over de ratio hierachter en het nu opengooien van de zogenaamde niet-essentiële winkels, maar het nog altijd gesloten houden van bijvoorbeeld musea zullen we het hier verder niet hebben. Evenmin zullen we veel woorden wijden aan het meest krankjorume idee: dat je anderhalve meter afstand kunt houden als je gebruikt maakt van de diensten van de dames achter de ramen. Neuken op afstand inderdaad: hoe doe je dat?
Griepgolven
Na vijf uur is het vooralsnog afgelopen met de pret en keert de doodse stilte terug op de Wallen. Het is nu een kwestie van tijd voordat de lockdown helemaal wordt afgeschaft. De vermoedelijk volgende stap zal zijn dat musea, bioscopen, theaters en horeca hun deuren mogen openen. Dat zal in eerst instantie ongetwijfeld voor een beperkte tijd zijn – tot vijf uur bijvoorbeeld, men is daar in Den Haag gek op dit tijdstip – maar uiteindelijk zullen alle beperkingen worden opgeheven. Ik ben wat dat betreft nieuwsgierig naar de planning op de langere termijn die de kersverse minister van Volksgezondheid etc. heeft aangekondigd.
Dat de hele boel nog een keer totaal op slot gaat lijkt me op dit moment tamelijk onwaarschijnlijk. Het draagvlak daarvoor brokkelt in snel tempo af en de omikronvariant ziet er aanzienlijk minder gevaarlijk uit. Daarom ook wordt nu niet langer de nadruk gelegd op overbelasting van de ziekenhuizen die moet worden voorkomen, maar de maatschappelijke ontwrichting die zal optreden als we niks doen.
De vraag is of dit nog veel langer deze ingrijpende maatregelen wettigt. Ook in het verleden werden we regelmatig geconfronteerd met griepgolven die ervoor zorgden dat er heel wat minder mensen op de werkvloer stonden. Toen heb ik nooit iemand het woord lockdown in de mond horen nemen.
Waar ik eveneens nieuwsgierig naar ben is de mondkapjes in de openbare ruimte. Krijgen we opnieuw borden voor de deur waarop staat dat we een mondkapje op moeten zetten? Enfin, het is op dit moment slechts een advies, maar als het een plicht zou worden, is er hier opnieuw een extra niet te handhaven maatregel bijgekomen.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.