Januari. We hebben de buurt, buiten de weekends, weer even voor onszelf. Min of meer dan. De laatste week van december en de eerste week van januari was dat wel anders.
Het was weer als vanouds druk: je moest je na twaalf uur ‘s middags met je ellebogen een weg banen door de van alle kanten toegestroomde massa’s. Veel jong volk, “kinderen” zoals een buurtbewoner ze betitelde. Wat wil je. Hier kun je de hele dag stuff roken, lekker op een terras aan het bier lurken en de hoeren begluren. Alle parkeerplaatsen stonden zoals gewoonlijk weer vol met buitenlandse – vooral Franse – auto’s en als er geen parkeerplek was, zette je hem gewoon in de Warmoesstraat.
En alsof dat niet genoeg is stond er ook een bende Jesus-people zeker anderhalf uur te gillen en te krijsen op de hoek van de Oudezijds Voorburgwal en het Oudekerksplein. Hoe krijg je het als gemeente toch in je hoofd om hier een vergunning voor te verlenen.
Verder waren dit keer tijdens de kerstvakantie ook jongeren aanwezig die op hoge toon respect eisten van voorbijgangers. Dit intimiderende en agressieve gedrag werd niet over ons uitgestort in de avond of de nacht, maar om tien uur in de morgen: op klaarlichte dag, midden op de Wallen.
Druk dus. Onaangenaam ook. Maar eveneens vies.
De binnenstad lijkt er met de dag smeriger op te worden ondanks de inspanning van de reinigingsdienst. Werkelijk overal ligt troep, van peuken tot hele matrassen met de poepvlekken er nog op. Mensen sodemieteren – excusez le mot – gewoon alles maar op straat. Elke dag. Tel daar nog eens bij op dat elke straat een struikelparadijs is geworden waarbij werkelijk geen steen op de andere aansluit, er twee bruggen zijn verdwenen, weliswaar tijdelijk, maar toch, dan word je behoorlijk chagrijnig.
Bijbels
Zeker als je ook nog eens elke dag wordt geconfronteerd met Oostblokkers die heel of half laveloos over straat zwermen. Het lijkt wel een Bijbelse plaag. Iedere dag lijkt hun aantal toe te nemen. Het zou best kunnen dat het arbeidsmigranten zijn geweest die na bewezen diensten uit hun onderkomen worden geschopt en op straat belanden. Dat is treurig en onaanvaardbaar, maar waarom zoeken ze toch allemaal uitgerekend in deze buurt hun heil? Ga lekker naar het Westland zou ik zeggen.
Goed. Gemopper. Allemaal gemopper van een oude man. Genoeg.
Er is heus ook wel goed nieuws. Zo zijn er onlangs drie toeristenzaken in de Damstraat gesloten en zes vergunningen geweigerd voor nieuwe gelijksoortige ondernemingen in de binnenstad in het kader van drugsgerelateerde criminaliteit en ondermijning. Het is een goede eerste stap net als het bredere onderzoek dat loopt naar criminele inmenging in souvenirwinkels. Want dat er met een deel van de souvenirshops wel het één en ander mis is – van ondergronds bankieren tot drugshandel en van belastingfraude tot witwassen – is wel duidelijk zo blijkt uit onderzoek van de politie. Laat het een begin zijn van meer en verdergaande acties om ook op dit terrein een schone binnenstad te krijgen.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland. Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen.