Twee bobo’s in de buurt. De één zegt dat de wetteloosheid regeert op de Wallen, de ander zegt dat daar geen sprake van is. Wie er gelijk heeft is wel duidelijk.
Deze week is het een mediadrukte van belang op de Wallen. Reden: de ombudsman heeft zich hier voor een tijdje gevestigd. Dat levert eerst een item op bij AT5. Vervolgens gaat dagblad Trouw er ook eens langs en dan komt het vanzelf ook in de Volkskrant, de Telegraaf en op het NOS-Journaal. Om maar iets te noemen, want zo gaat dat vaker in de journalistiek. Zeker in de zomer als er weinig anders te melden is.
Werd er iets nieuws verteld? Welnee. Alle lezers van de Uitkijkpost wisten al lang dat het een enorme bende is op de Wallen. Schreeuwers, pissers, poepers, dealers, bierdrinkers, criminelen, het barst ervan in deze buurt. Ze bevinden zich vrijwel allemaal in de dicht opeengepakte mensenmassa’s die hier vaak al ‘s middags – en altijd in de avonden en nachten – langs de grachten en in de stegen van de Wallen voortschuifelen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de minder zichtbare criminaliteit waar het Emergo-rapport uit 2011 gewag van maakt en waar Project 1012 een eind aan probeerde te maken. Maar dat is zoals bekend totaal is geflopt. Enfin, de ombudsman Arre Zuurmond, komt dat nog eens een keertje bevestigen. En ja, als de ombudsman het zegt, dan is het nieuws. En moet het wel waar zijn.
Of toch niet? Want we hebben natuurlijk ook een nieuwe burgemeester. Die heeft inmiddels eveneens haar rondje over de Wallen gedraaid en komt tot de conclusie dat er geen ‘complete wetteloosheid’ heerst, maar ze wil wel extra agenten.
Loos
Het lijkt me duidelijk wie er meer gelijk heeft. De burgemeester kan natuurlijk ook niet zeggen dat de ombudsman het bij het rechte eind heeft. Dat is nu eenmaal inherent aan haar functie als burgemeester. Dat er wel iets loos is, vindt de burgemeester kennelijk ook, anders zou ze niet pleiten voor meer blauw op de Wallen. En zeker, die zijn welkom. Wellicht kunnen dan ook de handhavers eens worden bijgeschoold zodat ze achter de zaakjes aangaan die er werkelijk toe doen hier in de buurt.
Ik geef onmiddellijk toe dat het ook inherent is aan de functie van ombudsman om te roepen dat het hier een enorme troep is. Maar hij heeft wel gelijk: het is hier een enorme troep. En alle hulp die in stelling kan worden gebracht om de troep te verminderen is meegenomen. Dus ook de steun van de ombudsman.
Dat die bende niet van vandaag of gisteren is, maar al van heel lang geleden, is ook zonneklaar. Al tientallen jaren is het hier een ‘urban jungle’ om de ombudsman nog maar een keer te citeren. De overheid heeft het volledig uit de hand laten lopen de afgelopen decennia en iedereen plukt daar nu de vruchten van. Ook lieden die het iets minder nauw nemen met de wet. Want waar je ruimte schept zijn altijd lui te vinden die niet te beroerd zijn om die lacune op hun manier op te vullen.
Om de boel weer een beetje te herstellen is dan ook een forse extra krachtsinspanning van de overheid nodig. Bovendien moet die inspanning iets langer duren dan een paar jaar. Of dat gaat gebeuren? Zolang de politieke wil ontbreekt om de problemen echt aan te pakken – en dat is tot op heden het geval geweest – zal er weinig veranderen.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.