Uitkijkpost de Wallen (374): Liefdewerk

Ik heb het al eens eerder betoogd: deze buurt is in veel opzichten een dorp. Niet alleen kennen veel mensen elkaar, er is ook een groep die voortdurend actief is om de buurt leefbaarder te maken.

Zo is daar onder andere Stop de Gekte, opgericht in 2018 met als expliciet doel om het massatoerisme te stoppen en de binnenstad weer leefbaar te maken. Deze club met minstens 1200 sympathisanten richtte zich onlangs tot de rechter om als belanghebbende partij te worden toegelaten in een proces dat horecaondernemers hebben aangespannen tegen de beperking van de openingstijden van de horeca op de Wallen door de gemeente. Uiteraard willen de bewoners graag dat deze maatregel, die wel iets helpt maar overigens lang niet afdoende is om de overlast in deze buurt het hoofd te bieden, gehandhaafd blijft. Het zorgt tenminste voor enige rust ’s nachts.

Terecht dus dat Stop de Gekte tegen het opheffen van de sluitingstijden in het geweer komt. Dit is natuurlijk een uitgaansbuurt, niemand zal dat ook ontkennen, maar het is tevens een buurt waar duizenden mensen wonen. De balans tussen die twee is reeds lang verstoord ten gunste van het uitgaansleven. Dat zorgt er voor dat de Wallen zeer regelmatig schier onbewoonbaar gebied is.

Jammer is zeker dat de buurtkrant die tot december 2022 verscheen ter ziele is, maar ook in deze vorm hadden buurtbewoners en goedwillende ondernemers zich verenigd om de buurt te heroveren: eerst op de junkies die massaal deze buurt bevolkten en onleefbaar maakten; later en nu nog steeds op het goedkope massatoerisme dat deze buurt overspoelt.

Fietskettingen

Ook niet ongenoemd mag de Schouwgroep blijven die geregeld op onregelmatige tijden een rondje door de buurt maakt om te bekijken hoe die erbij ligt. Buurtbewoners soms aangevuld door politie of iemand van het stadsdeelbestuur of een ambtenaar maken de balans op ten aanzien van poep, pies en kots, dealers, drinkebroers, vervuiling en lawaaipapegaaien om eens wat te noemen.

Dan zijn er ook nog de mensen van We live here die campagne voeren onder het motto “Je bent welkom in onze mooie buurt, maar gedraag je alsjeblieft”. Ze wijzen bezoekers er via diverse kanalen constant op dat dit een buurt is waar in de allereerste plaats wordt gewoond.

Ook de actiegroep Wallen Schoon, opgericht door buurtbewoner Ewout van der Hoog beijvert zich met een aantal medestanders voor een schone Wallen. De actiegroep manifesteert zich onder andere door het regelmatig opruimen van fietswrakken en verweesde fietskettingen.

Het was en is allemaal liefdewerk – niemand van de actievelingen krijgt en kreeg er een cent voor betaald. Liefde voor de buurt, het klinkt abstract maar dat is het dus niet, is de drijfveer. Want dit is natuurlijk een schitterend stukje van de stad. En niet zomaar een stad, nee dit is Amsterdam.

Het levert tot op de dag van vandaag mensen op die zelfs als ze niet meer in de buurt wonen omdat de overlast ze boven het hoofd is gegroeid, zich druk blijven maken over dit stukje Amsterdam. Dat bleek nog afgelopen zaterdag toen ex-buurtbewoner Arjan Welles zich in een ingezonden brief in het Parool keerde tegen de vercommercialisering van dit oudste stukje Amsterdam waar hij nog niet zo lang geleden met pijn in het hart vertrok.

PS: In Uitkijkpost 372 van 22 augustus besteedde ik aandacht aan het feit dat de binnenstad zo ontzettend vuil was. Ik mailde er op 28 juli over met de gemeente en meldde in bovengenoemde Uitkijkpost dat ik geen reactie had ontvangen. Die is er inmiddels wel, maar bevatte niets nieuws en al helemaal geen antwoord op mijn vraag of ze nu echt serieus dachten dat ik de wekker ging zetten om de vuilniszak tussen 6.00 uur en 7.30 uur buiten te zetten. Jammer.

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.