De grote vraag die al de hele zomer boven de buurt hangt is: wat gaat het worden met de prostitutie?
Kiest het college van B&W voor de dames achter de ramen of voor de bewoners? Daar lijkt het praktisch op neer te komen. De vier scenario’s die nu op tafel liggen zijn a) meer ramen op de Wallen; b) de gordijnen gaan dicht; c) minder prostitutie; en d) geen prostitutie. Tot op heden hebben de partijen die in de gemeenteraad aan de touwtjes trekken vooral hun oren laten hangen naar de dames achter de ramen. Het zou me dan ook verbazen als die aan het kortste eind zouden trekken, maar welke oplossing er dan uitrolt is niet duidelijk.
Het minst waarschijnlijk lijken me de eerste en de laatste optie. Met meer ramen op de Wallen wordt het Project-1012 dat ooit werd gestart door Asscher – en dat niet werd afgemaakt – helemaal om zeep geholpen. Ik denk niet dat ze dat aandurven, want de kans dat je met meer ramen op de Wallen alleen maar extra pakken ellende binnenhaalt, is dan bepaald niet uitgesloten. Bovendien gaan de bewoners in dat geval wellicht echt massaal verhuizen. B&W en de raad zullen evenmin de moed hebben de hele boel op te doeken. Er zullen dan ongetwijfeld enorme tegenkrachten loskomen en daarvoor heb je politici nodig die stevig in hun schoenen staan. Daar twijfel ik aan.
Maar in Nederland weet je het nooit. Er kan ook een of ander groezelig compromis uitrollen waar niemand wat aan heeft. Dat lijkt me eigenlijk het meest waarschijnlijk. Maar genoeg gespeculeerd. Zekerheid komt er pas in de herfst.
Speeltuin
Ondertussen wordt de buurt deze weken getrakteerd op een nieuwe jaargang studenten. ‘Trut, trut, trut/ Wat sta je weer voor kut.’ Dit soort fraaie teksten komt uit de mond van meisjes die nog maar net in Amsterdam zijn gearriveerd. Ze komen hier om te studeren, maar de eerste weken komt daar nog weinig van terecht en darren ze vooral rond op de Wallen. Ze nemen dan de openbare ruimte in beslag en gebruiken die alsof het de vanzelfsprekendste zaak van de wereld is, als hun eigen speeltuin. Ook op de Wallen hebben de studenten namelijk zo her en der hun vestingen. De ballemansen hebben zelfs een heuse sociëteit op de Warmoesstraat, waar ze af en toe gezellig tot diep in de nacht staan te schreeuwen. En natuurlijk: eindeloze hoeveelheid bier staan te zuipen. De lucht alleen al als je er ‘s morgens langs loopt bezorgt je kotsneigingen. Zo’n zin zullen ze overigens homerisch weglachen. Burgerman maakt zich boos, ik hoor het ze denken. Maar ach, eenmaal afgestudeerd vervallen ze zelf vaak verbazingwekkend snel in het sufste burgermansbestaan dat je je kunt denken.
Meestal duurt de feestvreugde zo eind augustus, begin september een paar weken. Daarna wordt het wat de studenten betreft wel een stuk rustiger. Precies, wat de studenten betreft. Voor de rest draait het wereldje hier als vanouds door.
Nu moet ik deze column opschorten tot begin oktober, maar daarna zal ik u onverdroten blijven voorlichten over het wel en wee op de Wallen.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen.