Nu het leven zelfs op de Wallen stilstaat en de openbare ruimte die tot op heden in beslag werd genomen door dronkaards en hoerenlopers is omgetoverd tot een speelterrein voor kinderen, is het tijd om eens aandacht te besteden aan een bijzonder manifest.
“Het is het centrum van de stad, en niet alleen van bejaarde mannen met een mening.” Behalve dat hier sprake is van leeftijds- en seksediscriminatie, is dit één van de zinnen die voorkomt in Wallen 2020: een contramanifest.
Het contramanifest is van de hand van René Boer die zichzelf omschrijft als “stadsonderzoeker en architectuurcriticus” en “sinds jaren woonachtig en werkzaam op de Wallen”. Hij schreef dit manifest volgens eigen zeggen “in respons op het eenzijdige discours over het gebied.”
Als je dat laatste hebt gelezen weet je eigenlijk al uit welke hoek de wind waait: die van Hollebolle Gijs-taal, onverzadigbare hoogdravendheid die een gebrek aan inhoud moet maskeren.
Zinnen als: “Bandeloosheid en bezinning, saamhorigheid en eenzaamheid, verlangen en weerzin, experiment en herhaling, een snel bezoek of langdurige verbinding. In deze buurt volgen de emotionele, visuele en sociale contrasten elkaar snel op, in ruimte en tijd”, zijn geen uitzondering.
Nog zo een: “De Wallen vormen een adembenemende stedelijke collage. Waar Amsterdam elders verwordt tot een homogene, afgevlakte en voorspelbare binnenruimte, biedt dit gebied fysieke en mentale ruimte aan uiteenlopende werelden om naast elkaar te bestaan, met elkaar te botsen, van elkaar te leren en zich weer tot elkaar te verhouden.”
Moralistisch
De rest zal ik u besparen, maar wie het nog eens in zijn geheel wil lezen verwijs ik graag naar
Wat het contramanifest nu precies wil, behalve bijvoorbeeld hotels onteigenen, cruiseschepen verbieden en “moralistische campagnes zoals We Live Here en 0,0% zone” stoppen, is me niet geheel duidelijk. Er worden wel van allerlei zaken genoemd maar het verband met de realiteit is niet altijd even helder, laat staan de concrete invulling. Met andere woorden: het is warrig en wazig.
Als ik er dan toch een soort conclusie uit moet destilleren dan is het wel dat alles op de Wallen moet blijven zoals het is, met uitzondering dan van “gewetenloze financiële extractie ten koste van het sociale en culturele kapitaal van de buurt”, waarbij toch vooral “het burgerlijk, revanchistisch moralisme” de kop moet worden ingedrukt. Dus geen protesten tegen de overlast meer alsjeblieft.
Wat wellicht nog meer verbazing wekt dan dit hele contramanifest, is dat er nadrukkelijk naar wordt verwezen door de directeur van de Oude Kerk. Ze vindt het een “treffend” document, “onverminderd belangrijk om met elkaar te spreken en te denken over de wallen.”
Zeker, praten en denken over de Wallen is zinnig. Maar dan wel graag op basis van een manifest of wat mij betref een contramanifest dat de realiteit en de daarmee gepaard gaande problemen en oplossingen als uitgangspunt neemt. Om nu Wallen 2020: een contramanifest als leidraad te nemen voor die discussie lijkt me nu juist geen goed idee.
Maar ja, ik ben slechts een bejaarde man met een mening.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland. Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen.