‘Hallo, Jos Paalman hier van het Knelpuntteam Fietsparkeren’. Knelpuntteam Fietsparkeren? Hoe krijg je het verzonnen. En wat zeg je dan als de buurman die timmerman is of politieagent op verjaardagsvisite komt? ‘Ik ben hoofd Knelpuntteam Fietsparkeren’?

Ambtenarentaal: ik moet er altijd hartelijk om lachen. Meneer Paalman meent het overigens heus goed met zijn brief dat als onderwerp heeft: ‘Gratis fietsenstallingabonnement voor bewoners’. Fietsenstallingabonnement, een woord waar je als verwoede scrabbelaar toch je vingers bij aflikt. Als dat eens zou lukken…

Enfin, sinds ik me in ambtelijke stukken verdiep, al zo’n jaar of twintig, ben ik al heel wat pareltjes tegengekomen. Ik weet nog goed dat ik ooit voor het eerst het woord plintfunctie hoorde. En iedereen begreep het, behalve ik. En dan kom je er achter dat het iets te maken heeft met de begane grond van een gebouw. Daar moet bij voorkeur een winkel of een woonhuis worden gevestigd. In geen geval moet er zich zoiets als een blinde muur bevinden.

En zo gaat het maar door met woorden waarbij je toch eerst even moet nadenken voordat je begrijpt wat ze echt betekenen. Zoals gebiedsteams, integraal plan van aanpak, op- en afstaplocaties, en zelfpersende afvalbakken. Het is maar een greep.

Niet alleen woorden, maar ook hele zinnen kunnen je tot milde razernij brengen. Zoals: ‘De komende jaren willen we werkelijke stappen zetten.’ Wat had u anders gedacht, onwerkelijke stappen? Of: ‘Het herstellen van de ontmoetingsfunctie van de binnenstad.’ Vertel nou eens eerlijk, wat stelt u zich voor bij dat woord ontmoetingsfunctie? Of bij ‘De positieve punten van de pilot worden omgezet in definitieve maatregelen.’ En: ‘Voorsorteren op de groei van de stad.’ Leg me deze snelwegactiviteit uit alsjeblieft. En ook wel aardig: ‘Een belangrijke keuze is om de footprint van de auto in de stad te verkleinen.’ Voorwaar een vondst: footprint van de auto. Ik vermoed trots en grote pret bij de ambtenaar die dit heeft bedacht.

Coalitieakkoordmiddelen

Maar soms is het niet grappig meer maar leidt het tot schier onbegrijpelijke teksten. Wat bijvoorbeeld te denken van de volgende zin:

‘De financiële dekking van het grootste deel van deze maatregelen in 2019 komt uit de €2,5 mln. incidentele prioriteit uit de begroting 2019 voor de Wallenaanpak, uit het bestedingsvoorstel 2019 voor de coalitieakkoordmiddelen Reiniging en Handhaving — waarvan de binnenstad (Centrum Oost) één van de drie geprioriteerde gebieden is – en €0,5 mln. uit het bestedingsvoorstel 2019 programma Varen.’ Gooi maar in m’n pet denk ik dan.

Of: ‘Daarbij wordt nadrukkelijk in ogenschouw genomen dat het weren van toeristen uit coffeeshops wat betreft de driehoek geen doel op zich zou moeten zijn maar een middel om de lokale cannabismarkt meer in overeenstemming te brengen met andere delen van het land en de aantrekkingskracht van Amsterdam als pleisterplaats van softdrugstoerisme te verminderen.’ Drie keer lezen en dan nog denk je: wat staat hier? Een kommaatje zou al veel schelen trouwens.

En deze dan: ‘Vanuit de sociale basis worden in alle wijken bepaalde voorzieningen noodzakelijk geacht voor het goed functioneren van de dragende samenleving en die toegankelijk zijn voor alle bewoners.’ De dragende samenleving, kom daar eens om vandaag de dag. ‘En die toegankelijk zijn…’?

Gezocht allemaal? Nee hoor, binnen een half uurtje opgespoord in allerlei gebiedsplannen, raads- en gewone brieven, factsheets en verkenningen die toevallig op mijn bureau lagen bij de jaarlijkse opruiming. En dan hebben we het nog niet eens gehad over afkortingen. Misschien iets voor volgend jaar?

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.