Na meer dan drie en een half jaar wachten lijkt het grote moment dan toch echt aangebroken en wordt alles in gereedheid gebracht voor de komst van nieuwe bomen op het Oudekerksplein.
Toen ik na een reis van drie maanden thuiskwam zaten er bij de post een paar brieven van de gemeente. Eén van die brieven had mijn speciale belangstelling, namelijk de brief met als onderwerp ‘Planten van een boom op Oudekerksplein’. Eén enkele boom flitste het even door mijn hoofd, maar dat was fout want het ging over het ‘herplanten’ van zeven bomen zoals even verderop in de brief werd vermeld.
Die bomen zouden tussen 16 en 27 januari worden geplant, niet bij het Oudekerkplein zoals in de brief stond maar op het Oudekerksplein. Niet zo zeuren dacht ik, er kwamen immers eindelijk nieuwe bomen. Hiep hiep hoera! Precies drie jaar en acht maanden nadat de ramp zich voltrok en een windvlaag in één klap zeven bomen velde op het Oudekerksplein en een enorme ravage aanrichtte en waar wonder o wonder niemand bij gewond raakte of werd gedood.
Een paar keer had ik er over geschreven, ik had politici benaderd, ambtenaren ook, want ik wilde ze snel terug omdat bomen nu eenmaal belangrijk zijn. Niet alleen voor mij, maar voor mensen in het algemeen. Uit onderzoek blijkt namelijk dat iedereen er vrolijker van wordt. Ze zijn dus goed voor ons psychische welbevinden.
Ik kwam thuis op 27 januari en zag slechts één boom op het plein: de enige die de storm van 6 juni 2019 had overleefd. De nieuwe bomen hadden er dus volgens de brief al moeten staan. Teleurstelling uiteraard, dat dat niet het geval was.
Bulldozer
De week daarop gebeurde er helemaal niks. Op vrijdag 3 februari leek het me toch een goed idee om eens een mailtje te sturen met de vraag wanneer we de bomen nu echt konden verwachten. Aangezien er naar wordt gestreefd de mail binnen veertien werkdagen te beantwoorden, kan ik nu, dinsdag 7 februari, nog geen antwoord verwachten van de ‘Omgevingsmanager Vervangingsprogramma boomveiligheid’ (ja, zo heet de verantwoordelijke meneer bij de gemeente echt).
Was ik te vroeg geweest? Op maandag 6 februari was het ineens een drukte van belang op het plein. Met een bulldozer annex kraan werd het plaveisel opengebroken en de aarde rond de oude boomspiegels werd met een grote vrachtwagen afgevoerd. Kortom, er werd gewerkt! En niet zomaar een beetje, maar serieus. Geen spaatje die de grond inging waarmee een kuiltje werd gedolven en een boompje geplant; nee er werd een gat gegraven van acht bij acht meter en van wel zo’n anderhalve meter diep waar verse aarde in werd gestort. Waar buizen in werden gelegd, waarin leidingen werden afgedekt, en waar opnieuw een zandlaag overheen werd gelegd voordat de kinderkopjes worden teruggeplaatst.
Nee, de verse bomen zijn nog altijd niet verschenen en misschien juich ik weer te vroeg, maar het heeft er nu toch alle schijn van dat we binnenkort worden verblijd met nieuw groen.
Als ze komen, als hè, dan steek ik de vlag uit, ook al zal het dan nog tal van jaren duren voordat we weer een groene hemel hebben op het Oudekerksplein.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland. Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen.