Gaat de kogel door de kerk? Voorlopig geloof ik het nog niet, maar er gloort een heel klein beetje hoop aan de horizon.

Eindelijk lijkt het beeld te kantelen en begint ook bij de buitenwereld het besef door te dringen dat hier op de Wallen een schier onhoudbare situatie is ontstaan. Als bewoners wisten we dat natuurlijk al lang, maar de kunst is dan anderen ervan te overtuigen dat het echt enorm druk is hier. En dat met de drukte de lawaaipapegaaien, dealers, pissers en ander geteisem de buurt intrekt waardoor het voor de bewoners totaal onleefbaar is geworden.

Eddy Appels, bewoner van de Zeedijk schreef er onlangs een hartverscheurende ingezonden brief over in het Parool. Hij werd van zijn fiets getrokken, bedreigd, en werd constant geterroriseerd door het geschreeuw van onzin uitkramende gidsen. Om maar wat te noemen. Na 33 jaar heeft deze geboren en getogen Amsterdammer er de brui aan gegeven en gaat hij verhuizen naar een rustiger deel van de stad.

Dat is dus wat er gebeurt als de gemeente nu niet rigoureus ingrijpt: de bewoners vertrekken. En als ik zeg rigoureus betekent dat ook echt rigoureus. De tijd van pappen en nathouden, cosmetische maatregeltjes als de campagne “I live here” of experimenten met het al dan niet verlichten van de Oude Kerk, zijn een al lang gepasseerd station.

Magneten

Het besef dat er nu drastische maatregelen nodig zijn om de boel hier nog enigszins leefbaar te houden, krijgt zo langzamerhand ook wat meer draagvlak. Vorig jaar kwamen hier twee raadsleden wonen voor een paar weken. Die schrokken zich rot. Nu heeft ook de Amsterdamse ombudsman, Arre Zuurmond, zich voor enige tijd in de buurt gevestigd en ook hij had vrij snel in de gaten dat het hier niet te harden is.

Ondertussen vertelde oud-hoofdcommissaris Joop van Riessen, die van 1965 tot 2004 op de Wallen werkte, dat het tijd wordt dat de Wallen weer ‘een gewone woonwijk wordt, zonder prostitutie.’ Op een bijeenkomst van het Integraal Burgwallen Overleg, een soort praatclubje van gemeente met de buurt, stelde burgemeester Halsema zich voorzichtig op achter de woorden van Van Riessen. Alle opties liggen op tafel, geen enkele uitgezonderd.

Wat er moet gebeuren is vrij duidelijk. De twee magneten die al dit over het algemeen niet al te fijnbesnaarde soort toeristen de buurt intrekt, zullen moeten verdwijnen. Weg dus met de coffeeshops en het prostitutiebedrijf; het lijkt de enige manier om aan de overstelpende drukte een einde te maken. Deze twee factoren hebben een sterk aanzuigende werking en zorgen met de Nuttella-winkels, toeristenshops, et cetera, die in het kielzog van deze bedrijfstakken naar de buurt zijn gekomen, voor gigantische overlast.

Als het prostitutiebedrijf en de coffeeshops verdwijnen zal de buurt voor heel veel mensen niet meer interessant zijn. Het gevolg: veel minder en een heel ander publiek gaat de Wallen bevolken. Misschien komen er dan wel mensen die de schoonheid van de oude historische binnenstad komen bewonderen! Dat zou toch fantastisch zijn.

Dus burgemeester en gemeenteraad: neem een historisch besluit en verlos ons van de drukte en daarmee gepaard gaande overlast. Laat ons nu eens niet in de steek en toon politieke moed.

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.