Of het echt helpt, ik vraag het me af, maar ze zijn niet onaardig, de mensen van het Prayer Station Ministry. Hun uitvalsbasis is de Cleft op de Oudezijds Voorburgwal 63, midden op de Wallen. Elke eerste en derde dinsdag staan ze op de Dam en in de ochtend ook voor het Centraal Station om de blijde boodschap van het evangelie te verkondigen. Wie ze één keer heeft gezien, ziet ze nooit meer over het hoofd vanwege hun rode hesjes met daarop in grote letters: Bidden helpt!

Ook op deze dinsdagmorgen verschijnen ze tegen kwart voor elf op de Dam. In groepjes van twee. Als ze onderweg iemand tegenkomen, bijvoorbeeld op de boombank op het Oudekerksplein, schromen ze niet erop af te stappen en een praatje aan te knopen. Twee blijven praten met de bankzitter; de rest loopt gewoon door.

Na een kwartier zijn de eerste vier op de Dam gearriveerd en aan gesprekspartners zo te zien geen gebrek. Overal op de bankjes zitten mensen, ze lopen er naar toe en spreken ze aan. Het lijkt vrij willekeurig te gebeuren, maar het gaat altijd wel om stellen of enkelingen. Vijf minuten later arriveren er nog twee koppels met de rode hesjes en de daaropvolgende minuten komt er nog een stel. Dan zijn ze met z’n tienen, zeven vrouwen en drie mannen, op één na allemaal ouderen en lijkt de club voor deze dinsdagmorgen op de Dam compleet. Het uitklapbord met “Bidden helpt” staat nu keurig in de looproute van Nieuwendijk naar Kalverstraat, maar zelf zwerven ze naar alle kanten uit. Soms duurt een gesprek maar heel even, vaker duurt het wat langer en geregeld gaan er mensen weg met een folder in hun hand. Soms worden zegenende handen geheven, maar altijd lijkt het afscheid vriendelijk.

Hart

De mensen die hier het woord van God verkondigen behoren tot het Prayer Station Ministry dat op 33 plaatsen in het land actief is. Waaronder dus Amsterdam. ‘Dit team bestaat uit dertig mensen uit tien verschillende plaatsen – de meesten uit de regio – en 15 verschillende kerken’, vertelt Lammy Dekkers. ‘Het is zelfs een eis dat de mensen die hieraan meewerken een kerkelijke achtergrond hebben.’ Elke eerste en derde dinsdag van de maand gaan ze de straat op, vaste prik. In al die jaren is het één keer vanwege storm en sneeuw niet doorgegaan. ‘Alle andere keren wel. God heeft dat mogelijk gemaakt’, aldus Dekkers.

Maar is de straat opgaan anno 2018 met alle sociale media die ons ter beschikking staan niet hopeloos ouderwets? Dekkers beslist: ‘Nee hoor. Jezus ging ook naar de mensen toe op straat. En we merken dat het werkt. Niemand kijkt gek op als ze ons zien. We raken mensen in hun hart.’

In de hesjes die ze dragen zitten aan de voorkant grote zakken, een soort buidels als bij kangoeroes. Daarin verborgen allerlei folders. Onder andere het Johannesevangelie, speciaal voor Moslims.

Ook het foldertje voor de dolende tiener ontbreekt niet. Dat begint met op de cover: “Je bent Bijzonder”. Daarna wordt uitgelegd dat we allemaal schepsels van God zijn. En bijzonder.

Dat ze op de Wallen zitten is overigens toeval. Het Ministery zit hier omdat ze onderdak konden krijgen van een bevriende organisatie. ‘En de plekken waar we werken, de Dam en het Stationsplein zijn vanaf de Oudezijds Voorburgwal snel te bereiken’, aldus Dekkers. Hier in de Cleft sluiten ze hun werk na afloop wel altijd af. Dat gebeurt vanzelfsprekend met gebed. ‘We zijn blij dat we u gevonden hebben. Heer, dank u wel.’ Daarna gaat iedereen weer voor veertien dagen zijns weegs.

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.