Het is de week van de restanten. Restanten van het mondkapjesgebod , restanten van de tentoonstelling in de Oude Kerk en de restanten van de zomer.

Wie zich op de Wallen vertoont heeft geen mondkapje meer nodig. Officieel is het gebod tot het dragen van een mondkapje per 1 september opgeheven omdat de vakantieperiode achter de rug is, maar de grote vraag blijft natuurlijk: heeft het zin gehad dat iedereen gedwongen werd zo’n ding te dragen op de Wallen? Een antwoord op die vraag zullen we nooit krijgen omdat we stomweg niet weten wat er zou zijn gebeurd als er geen mondkapjesplicht zou zijn geweest. Hoeveel besmettingen zijn hiermee voorkomen? Niemand die het weet.

Achteraf gezien lijkt het een nogal paniekerige maatregel en bovendien een vrij zinloze exercitie die vooral veel geld heeft gekost. Tientallen verkeersregelaars, boa’s, hosts en agenten zijn er voor in touw geweest. Er zijn borden gemaakt en spandoeken. Ook zijn er handenvol mondkapjes uitgereikt aan personen die niks bij zich hadden.

Alles lijkt nu weggewaaid, na een experiment van nog geen maand. Wat er overblijft zijn de restanten, de omlijstingen waar ooit een bord in heeft gezeten. Komt de gemeente die dingen ook weer ophalen of zullen ze nog een tijdje onderdeel uitmaken van de buurt?

Krassen

Gisteren ben ik ook voor het eerst sinds tijden weer gaan kijken in de Oude Kerk. De afgelopen twee weken zijn er eindeloos veel zakken zand, houten stellages en planken naar buiten gesleept. Vrachtwagens reden af en aan om het af te voeren. Allemaal materiaal dat is gebruikt voor de tentoonstelling Poems for earthlings. Dankzij de coronacrisis duurde die tentoonstelling extra lang en was het al die tijd onmogelijk om de kerk van binnen in volle glorie te zien.

Het bezoek viel niet mee. Er werd driftig getimmerd en gezaagd en de kerk had meer weg van een werkplaats dan van een godshuis. Overal lagen restanten van de tentoonstelling en in een hoek stond een stapeltje kerkbanken. Heeft de kerk blijvende schade opgelopen door de tentoonstelling? Ik weet het niet maar zou het graag van een expert horen. De vloer, met andere woorden de grafzerken, leek hier en daar toch tamelijk onherstelbaar beschadigd. Een aantal zerken zat vol scherpe krassen. Maar misschien is dat het oog van een leek en zal een deskundige anders oordelen.

Stroom

Wat, tenslotte, zal er overblijven van de opgelaaide drukte op de Wallen van de afgelopen weken nu we in de restanten van de zomer leven en we ons opmaken voor de herfst. In voorgaande jaren bleef het druk, ook in de herfst en in de winter. Met name donderdag, vrijdag en zaterdag bleef het hier een heksenketel.

Als de voortekenen niet bedriegen wordt het nu wat stiller en wordt het weer zoals vroeger. Dat betekent dat de eerste dikke stroom bezoekers zich pas zal aankondigen rond de kerst en oud en nieuw. De drukte duurt dan twee weken en vervolgens is het tot de paasdagen weer rustig. Wat er daarna gebeurt hangt onder andere af van de vraag of er een vaccin is. Maar uiteraard zijn er ook andere factoren van belang. Want per slot van rekening is de drukte op de Wallen net zo min een natuurverschijnsel als het instorten van een kademuur.

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.

Waardeer dit artikel!

Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen.

Mijn gekozen waardering € -