Er zijn in elk geval twee categorieën gemeenteambtenaren waar ik een enorm respect voor heb. Allereerst de lui die de vuilnis van straat halen. En in de tweede plaats de verkeersregelaars. Bij de rest wordt het toch al wat minder.
Het vuil verschijnt hier in allerlei gedaantes, van opengebroken vuilnisbakken tot volgekliederde muren. En iedere keer weer opnieuw komt er dan een schoonmaker (m/v) of een schoonmakersploeg die aan de slag gaat en de boel opruimt. De volgende dag kunnen ze meestal van voren af aan beginnen om de niet te stuiten hoeveelheid afval en troep op te ruimen. Peuken, grofvuil, kauwgum, pis en poep. Fietsen die langzaam liggen te vergaan, magneetvissers die hun vangst achterlaten. Er is niet tegenop te werken. Dus mannen en vrouwen (want die zijn er ook): respect. Chapeau. Het verwondert me iedere keer weer dat u zo blijmoedig aan de slag gaat.
Hetzelfde geldt overigens ook voor de mannen en vrouwen die proberen het verkeer bij wegopbrekingen in goede banen te leiden. Regen, wind of kou, ze staan er toch maar. En als het een beetje tegenzit worden ze nog uitgekafferd ook. En ja, wat kunnen zij er aan doen dat er een bord wordt geplant, bijna onzichtbaar overigens, waarop een fietsroute wordt aangegeven op een plein waar je helemaal niet mag fietsen. Een illegale omleiding dus, geïnstalleerd door onze eigenste gemeente. Het lijkt regelmatig één en al chaos daar aan Amstel 1. En dan zijn we hier in de buurt nog niet eens opgezadeld met allerlei vreemde paaltjes.
Toegeeflijk
Ongetwijfeld doen ook andere onderdelen van het gemeentelijke apparaat hun best, maar daar merk ik toch minder van. Bijvoorbeeld bij de geluidsoverlast die sommige horeca-etablissementen veroorzaken. Jarenlang al wordt erover geklaagd en met gering resultaat. Het is geen gezeur van oude mensen, want er zijn normen voor geluidsoverlast en die worden kennelijk consequent overschreden zonder dat er een sanctie op volgt. Dan is de kans vanzelfsprekend gering dat een horecaondernemer zich er iets van aan zal trekken.
Een bewoner schreef daarover het volgende aan de gemeente: ‘Het komt mij voor, dat bewoners al te hard aan de bel moeten trekken om een gerechtvaardigde verbetering te bereiken. Verbetering wil hier zeggen: een horecagelegenheid werkt, na constatering van een overtreding, voortaan binnen de haar vergunde geluidsnormen. Feitelijk is hiervan, helaas, nog geen sprake. (…) Wat maakt de gemeente Amsterdam zò toegeeflijk jegens horecaondernemers?’ Goeie vraag inderdaad.
Tot slot: ik heb de stellige indruk dat de bestrating in de openbare ruimte steeds meer te wensen overlaat. Zo’n Warmoesstraat bijvoorbeeld is op sommige plaatsen totaal aan gort gereden. Ook op tal van andere plekken liggen losse tegels en straatstenen. Niet alleen slordig maar ook gevaarlijk met name voor onze al wat oudere medeburgers. Doe er iets aan gemeente!
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland. Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen.