Het is absoluut een probleem dat ze in menige andere buitenlandse stad graag zouden hebben. Maar het is wel een probleem: fietsen. Ook op het Oudekerksplein.

Amsterdam is een compacte stad waar, zeker in de binnenstad, eigenlijk geen plaats is voor de auto. Langzaam maar zeker begint dat besef tot steeds meer mensen door te dringen, alhoewel er altijd individuen en organisaties zijn die vinden dat dat niet voor hen geldt. Maar veel wallenkanten en kademuren verzakken nu toch wel heel fors en het is simpelweg een feit dat je met de fiets sneller van A naar B komt.
Maar waar laat je al die fietsen als de bestemming is bereikt?
Op het Beursplein wordt nu druk gewerkt aan een parkeergarage en dat is hard nodig ook als je ziet hoeveel fietsen er op de Dam worden geparkeerd. Ook bij het CS is een garage gepland voor zevenduizend fietsen. Jammer alleen dat ze die garages niet tegelijkertijd met de metro hebben gebouwd. En waarom zouden we de Bijenkorf-garage niet ombouwen tot fietsgarage? Krijgt die vermaledijde Kabouterpartij uit de jaren zestig toch nog gelijk!
Wat de Wallen betreft is het dus voorlopig nog parkeren op de Dam of de Nieuwmarkt, want fietsen hier in de buurt zelf heeft weinig zin. Al en poosje lopen er op de Dam op gezette tijden mannetjes rond om de boel wat te ordenen. Dat is nog niet het geval op de Nieuwmarkt, maar als we niet oppassen gaat het daar, zeker deze zomer, ook hard die kant op.

Wandelgebied
Ook op het Oudekerksplein barst het van de fietsen. Grappig natuurlijk voor een plein dat officieel wandelgebied is en waar handhavers af en toe mensen van de fiets trekken. Af en toe hè, net als het zo uitkomt. Van echt beleid met een achterliggend idee geen spoor.
Officieel wandelgebied of niet, toch staan er wel 27 nietjes op het plein en die zijn toch echt voor fietsen. Aan, of beter gezegd bij, elk nietje staan zeker drie fietsen. Dat maakt bij elkaar al gauw tachtig fietsen. De helft daarvan kan rechtstreeks de prullenbak in.
Daarnaast staan er ook zeker tachtig fietsen op allerhande plekken, maar bij voorkeur staan ze vastgeketend aan hekken en lantaarnpalen. Ook van deze fietsen is vaak de helft slooprijp. Het enige fietsloze plekje van het plein is de smalle doorgang aan de kant van de crèche tussen het drs. P-Plein en het Red Light Radio-station. Maar dat is dan ook de enige plek en dat is zo smal dat één fiets er al in de weg zou staan.
Voor een fietsloos plein is een aantal van, laten we niet overdrijven, 150 fietsen toch zeer respectabel. Maar het wordt allemaal nog aardiger als je de oorspronkelijke plannen met betrekking tot dit plein in ogenschouw neemt. Het moest net als veel andere stukken van de openbare ruimte zo leeg mogelijk worden. Dat was en is nu eenmaal de mode in de politiek en de ambtenarij. Dat dit luchtfietserij is waar de doorsnee burger geen boodschap aan heeft leert de situatie op het plein waar ik dagelijks op uitkijk.

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.