Willem Oosterbeek

De Wallen lijken de proeftuin te zijn voor niet altijd aangename nieuwe trends. Toch blijven hier steeds strijders actief voor een betere buurt. Prachtig en prijzenswaardig. Maar... De ene plaag is nog niet voorbij, of de volgende dient zich alweer aan. Het schijnt zich altijd allereerst in deze buurt te

Het is altijd hetzelfde: als ik terugkom van vakantie kijk ik met gemengde gevoelens om me heen. Prachtige buurt, leuke mensen, gezellige drukte. Maar ook bonkende herrie, viezigheid alom en asociale bezoekers die hun plastic bakje gewoon in de gracht mieteren. En na 12 uur ‘s middags wordt het al

De wallenwacht, een clubje bewoners dat regelmatig door de buurt kuiert en mensen aanspreekt op ongewenst gedrag, stopt ermee. Reden: intimidatie en bedreiging. De wallenwacht was een initiatief van bewonerscollectief Stopdegekte. Met name in de weekends ging de wallenwacht de straat op om bezoekers te wijzen op onder andere het

Veel is al verboden op de Wallen. Maar is het niet een druppel op een gloeiende plaat? Er is de afgelopen dagen een plakploeg in de weer geweest die her en der stickers heeft achtergelaten met daarop de tekst dat je ook al geen stuff meer mag roken op de

Eerst maar eens een open deur intrappen: het geheugen van de mens is beperkt. We vergeten dingen, andere zaken krijgen juist een extra accent. Wie weet bijvoorbeeld nog hoe de Wallen er 25 jaar geleden voorstonden? In die dagen, we spreken over 1998, werd er stoere taal uitgeslagen door de

Chaos zijn we wel gewend op de Wallen. Het is hier, zeker na Pasen, elke dag een chaos. Maar nieuw is dat we nu geconfronteerd worden met een wel heel apart soort chaos, namelijk verkeerschaos. Wie met de auto vanaf de Oudezijds Voorburgwal, na de Damstraat/Doelenstraat te zijn overgestoken rechtdoor

Wij wonen hier. Maar we hebben geen schijn van kans als we buiten komen. We worden overlopen. Ondertussen groeit de vuilnisbelt. Het hele weekend heeft er een groeiende berg vuilnis voor de deur gelegen. “Ik leef achter de vuilnisbelt”, zeg ik wel vaker. Maar dit weekend was het verschrikkelijk. Altijd

Deze Uitkijkpost wordt geschreven terwijl mijn trommelvliezen er bijna uitvliegen vanwege de immense herrie. Eén dag per jaar, nee dat vind ik geen probleem. Wat me wel opvalt is dat het bijna overal vrijwel dezelfde soort muziek is die je hoort. Veel boem-boem, klap-klap. Variatie is er wat dat betreft

Mochten er nog mensen zijn die eraan twijfelen of het weer net zo is als voor de coronacrisis, dan is het bewijs inmiddels wel geleverd. Afgelopen weekend, het eerste na de Paasdagen, waren de Wallen in de avonduren weer grotendeels onbegaanbaar. Dicht opeengepakte massa’s schuifelden over de Oudezijds Achterburgwal: er