uitkijkpost de wallen

Ik woon al bijna twintig jaar op het Oudekerksplein, maar nog steeds gebeuren hier dingen waar ik van opkijk. Gillende gitaargasten, ME-bussen die over het plein scheuren, brullende Britten, bezoekersgroepen die met elkaar verstrikt raken, knokkende cafébezoekers, een vloekende arrestant die door vier agenten in bedwang moet worden gehouden, plotseling

Het is herfst op het plein. De wind schudt aan de bomen en de regen klettert tegen het raam. In sneltreinvaart vliegen dotten grijs over het gouden haantje van de toren van de Oude Kerk. Altijd komen die dotten uit het westen. Net als de flarden regen. De kinderkopjes glimmen

Wat menigeen maar niet schijnt te begrijpen, is dat er ook gewoon mensen wonen op de Wallen. Mensen die hier eten, slapen, een biertje drinken, plezier maken of televisie kijken en die werken buiten de Wallen. Gewoon net als in de rest van Nederland, helemaal niks bijzonders. Mannen en vrouwen,

Afgelopen weekend viel ik bijna van verbazing van mijn stoel. In Het Parool stond een interview met Lyle Muns, de nieuwe voorzitter van Dwars, de jongerenbeweging van Groen Links. Bij deze partij, en zeker bij de jongerenafdeling, denk ik nog altijd aan een progressieve club mensen die opkomt voor de

Een doordeweekse avond op de Amsterdamse Wallen. Duizenden voetgangers persen zich door de nauwe steegjes en slenteren langs de smalle grachten om zich te vergapen aan de hoeren die verveeld achter de ramen hangen of quasi-opgewonden hun kunstjes vertonen. Geregeld wurmen zich auto’s tussen de mensenmassa door. Taxi’s cirkelen eindeloos

Zodra het onderwerp prostitutie aan de orde komt in het parlement, in een openbaar debat of in de media, spitst menigeen in deze buurt de oren. Nu is dat ook het geval omdat het Tweede Kamerlid van de Christen Unie, Gert-Jan Segers, zich sterk maakt voor vrouwen die gedwongen achter

Vorig jaar zomer zat ze praktisch elke dag op de boombank. Ze was kort van postuur. Nogal dik ook. Haar voeten zweefden een paar centimeter boven de kasseien. Ze wiebelde een beetje met haar benen. Soms was ze in een soort tijgerpak met bruine vegen. Andere keren was ze gekleed

In de vensterloze hal staan veertig klapstoeltjes opgesteld op de stenen vloer, keurig in het gelid. Links in de hoek van de hal op formicatafels een paar grote thermoskannen met koffie en thee. Op een schaaltje ernaast een stapeltje stroopwafels. Vier tl-bakken zetten alles in een genadeloos licht. Bij elkaar

'Er was eens een beer die in een bos leefde. Het was een lieve lobbes, een echte bereloris. Zijn snuit glom als een kers. Met zijn klauwen vormde hij een hek waarmee hij de deining van zijn buik beschutte; hij gebruikte ze nooit om te klauwen, alleen om zich te

Even dacht ik dat nu Ajax niet meer in de Champions League speelt we ook geen last meer zouden hebben van voetbalsupporters. Dat is een misrekening want ook in de onderklasse die Europa League heet, zitten clubs waar we weer een hoop lol aan kunnen beleven. Ik zal eerlijk zijn: